Μάχη για να κρατηθεί στη ζωή δίνει ακόμη και τώρα ο 21χρονος αστυνομικός
Διαμαντής Μαντζούνης που δέχθηκε πυροβολισμούς απο αγνώστους στα Εξάρχεια.
Μετά την δολοφονία του 15χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου τα στελέχη της ΕΛ.ΑΣ εξέφραζαν τους φόβους τους για ένοπλες επιθέσεις εναντίον των αστυνομικών. Τα ξημερώματα της προηγούμενης Τρίτης επιβεβαιώθηκαν αυτοί οι φόβοι με τις ριπές απο δυο αυτόματα πολεμικά όπλα εναντίον του λεωφορείου των ΜΑΤ,στη συμβολή των οδών Κοκκινοπούλου και Κατεχάκη στο Γουδί,μέσα απο την περιφραγμένη έκταση της Πολυτεχνειούπουλης.
Οι χειρότεροι φόβοι της ΕΛ.ΑΣ όμως επιβεβαιώθηκαν μετά την εξέταση των πρώτων στοιχείων απο την ένοπλη επίθεση κατά των αστυνομικών στα Εξάρχεια. Διότι ητανε εμφανέστατο οτι πλέον περνάμε σε μιά άλλης τάξεως σύγκρουση. Αλλο να διαδηλώνουν τα σχολεία και να αποδοκιμάζουν τους αστυνομικούς.Αλλο να σπάνε βιτρίνες κάποιοι κουκουλοφόροι και να κάνουνε πλιάτσικο κάποιοι αλλοδαποί. Και εντελώς άλλο να οδηγηθούμε σε συμπλοκές ενόπλων αστυνομικών με ένοπλους κουκουλοφόρους με απρόβλεπτες συνέπειες.
Όλα δείχνουν ότι, πέντε χρόνια μετά την εξάρθρωση της «17 Νοέμβρη», οι Αρχές βρίσκονται αντιμέτωπες με μια νέα καλά οργανωμένη τρομοκρατική οργάνωση, που δεν διστάζει να αφαιρέσει ανθρώπινες ζωές και ονομάζεται
Επαναστατικός Αγώνας.
Οι τελευταιές κλιμακούμενες επιθέσεις της οργάνωσης αναδεικνύουν τη διάλυση της Αστυνομίας -που είναι εξ ολοκλήρου ευθύνη της κυβέρνησης-, η οποία δείχνει αδύναμη να αντιμετωπίσει τη νέα γενιά τρομοκρατών. Μετά το εντυπωσιακό χτύπημα με ρουκέτα στην αμερικανική πρεσβεία τον
Ιανουάριο του 2006 η Αστυνομία θα έπρεπε να είχε ηδη κάποια αποτελεσματα. Ηταν αναμενόμενο οτι μετά το χτύπημα στην Αμερικάνικη πρεσβεία το επόμενο βήμα της οργάνωσης θα ήτανε με αίμα. Όπως και έγινε με τον 21χρονο αστυνομικό Διαμαντή Μαντζούνη και με απούσα για ακόμη μια φορά την Ελληνική Αστυνομία.
Απο την άλλη ολα αυτά έχουν εξαγριώσει τους αστυνομικούς οι οποίοι χρησιμοποιούν τον συνάδελφό τους για να καταφερθούν εναντίον όλων εκείνων που τους άσκησαν κριτική για τον φόνο του 15χρονου και για την αδυναμία τους να προστατεύσουν το κοινωνικό σύνολο τις ημέρες των καταστροφών. Χαρακτηριστικό του κλίματος που υπάρχει στα Σώματα Ασφαλείας είναι ότι συνδικαλιστικοί εκπρόσωποί τους όπου όποτε βρίσκουν ευκαιρία στρέφονται
εναντίον των ΜΜΕ και των δημοσιογράφων με έναν ισοπεδωτισμό που είναι πάρα πολύ επίκινδυνος.
Έτσι η κυβέρνηση θα επιχειρήσει να εκμεταλλευτεί την τρομοκρατική ενέργεια για να απευθυνθεί ξανά στο συντηρητικό κοινό, συσκοτίζοντας πάντως τις νεανικές κινητοποιήσεις με τα επεισόδια και το τρομοκρατικό χτύπημα.
Παραλληλα θα φέρει στο προσκήνιο το θέμα του
πανεπιστημιακού ασύλου και θα προσπαθήσει να εμφανίσει ότι όσοι της ασκούν κριτική δεν κινούνται στο πλαίσιο πολιτικής ομοψυχίας που απαιτεί η αντιμετώπιση της τρομοκρατίας.
Η πραγματικότητα όμως αυτής της κυβέρνησης είναι διαφορετική και το αποτελεσμά της το βλέπουμε καθημερινά.
Κυριαρχεί το δίκαιο του ισχυρού, το δίκαιο του χρήματος, το δίκαιο του πιστολιού, το δίκαιο της μιντιοκρατίας, το δίκαιο του κράτους του κομματισμού και του ρουσφετιού.Ένας απλός σκεπτόμενος πολίτης