Έχουνε περάσει 14 μήνες απο το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης και φαίνεται οτι η περίοδος που διανύουμετώρα είναι η πιο επικίνδυνη φάση της κρίσης αυτής.Μια κρίση η οποία δημιουργήθηκε απο αλαζόνες νεαρούς manager οι οποίοι το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν να πολλαπλασιάζουν τα κέρδη τους σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα.
Δυο είναι oι παράγοντες οι οποίοι οδήγησαν σε αυτή την χρηματοπιστωτική κρίση.
Ο πρώτος ήτανε τα κανόνια που έσκασαν σε μια σειρά μικρών τραπεζών, οι οποίες όμως είχαν προηγουμένωςμεταπωλήσει τα περισσότερα απο τα τοξικά δάνεια σε τρίτους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς.Έτσι με τον καιρό οι τρείς μεγαλύτεροι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί φτάσανε να έχουνε το μισο και πλέον των δανείων των Αμερικάνων.Το τεράστιο πρόβλημα όμως αυτών των δανείων είναι οτι το 20% είτε δεν εξυπηρετείται κανονικά είτε τα δάνεια έχουνε ηδη διαγραφεί.
Παράλληλα όμως οι πολυμήχανοι αλαζόνες νεαροί manager χορηγούσαν δάνεια υψηλού ρίσκου είτε με ελάχιστες εγγυήσεις, και σε άτομα που αντικειμενικά δεν θα μπορούσαν να τααποπληρώσουν, είτε με προσημείωση περιουσιακών στοιχείων μέχρι ενός ποσοστού της αξίας του χορηγούμενουκεφαλαίου. Τα δάνει αυτά έιχανε εξαιρετικά υψηλούς τόκους και με κυμαινόμενο επιτόκιο φυσικά.Αντιλαμβανόμαστε όμως οτι αυτά τα δάνεια δεν αποπληρώθηκαν ποτέ.
Οσα περισσότερα δάνεια βγαίνανε στην αγορά άλλες τόσες ευκαιρίες είχαν οι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί να τα τιτλοποιήσουν για να τα προωθήσουν στην δευτερογενή αγορά.Σε αυτή την αγορά τα δάνεια με την μορφή χρεογράφων μεταπωλούνταν σε επενδυτές για τρίτη και τέταρτη φοράμε αρκετά υψηλότερες αποδόσεις.
Η ώθηση των επενδυτών να αγοράζουν,μεταπωλούν ή να δανείζονται μετοχοποιημένα δάνεια με ένα ρίσκο που σταδιακά μεγάλωνε τους οδήγησε στο μεγάλο κανόνι.
Και το ερώτημα είναι πως αλλά και πότε θα βγεί η παγκόσμια οικονομία απο την τεράστια δίνη.
Ένας απλός σκεπτόμενος πολίτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου