Στις 11 Απριλίου 2011 ο εκπρόσωπος τύπου της ΝΔ κ.Μιχελάκης είχε προσφέρει την απόλυτη στήριξη στον κ.Ψωμιάδη στην υπόθεση με τον βενζινοπώλη που προμήθευε τους πολίτες με νοθευμένα καύσιμα.(http://www.nd.gr/web/12001/press/-/journal_content/56_INSTANCE_Rb5c/12001/639081)
Σήμερα ο πρώην περιφερειάρχης κ.Ψωμιάδης είναι αντιμέτωπος με την ποινική δικαιοσύνη είναι πάλι άλλα για διαφοερετικό λόγο.Πιο συγκεκριμένα είκοσι ένα άτομα, μεταξύ των οποίων οι Παναγιώτης και Διονύσης Ψωμιάδης, περιλαμβάνονται στον κατάλογο όσων εμπλέκονται στις πολύκροτες υποθέσεις της παράνομης ανάθεσης και εκτέλεσης έργων της πρώην νομαρχίας Θεσσαλονίκης.
Στις αρχές της προηγούμενης εβδομάδας οι 21 παρέλαβαν τις σχετικές κλήσεις για ανωμοτί κατάθεση, τις οποίες απέστειλε ο αρμόδιος οικονομικός επιθεωρητής Άγγελος Καράκαρης, που διερευνά εδώ και μήνες την υπόθεση έπειτα από σχετική εισαγγελική παραγγελία. Οι 21 εγκαλούνται ως ύποπτοι για τρία σοβαρά αδικήματα: για απιστία κατά του ελληνικού δημοσίου, παράβαση καθήκοντος και ψευδή βεβαίωση. Οι εμπλεκόμενοι καλούνται να καταθέσουν μέσα στο πρώτο δεκαήμερο του Ιουλίου. Ακολούθως ο οικονομικός επιθεωρητής θα συντάξει το τελικό πόρισμα, το οποίο μαζί με ολόκληρο τον υπόλοιπο ογκωδέστατο φάκελο της υπόθεσης θα διαβιβαστεί στην εισαγγελία για τα περαιτέρω.
Η όλη ιστορία άρχισε την άνοιξη του 2010, όταν με αφορμή εκτενές δημοσίευμα της «Θεσσαλονίκης» ο αρμόδιος εισαγγελέας Λάμπρος Τσόγκας διέταξε τη διενέργεια προκαταρκτικής έρευνας. Το δημοσίευμα αποκάλυπτε ότι καθ’ όλη τη διάρκεια της θητείας των αδελφών Ψωμιάδη και κυρίως στο διάστημα μετά το 2005 είχε στηθεί στη νομαρχία μία πρωτοφανής γραμμή παραγωγής έργων, τα λεγόμενα «45άρια», έργα δηλαδή τα οποία δίνονταν μέσω πρόχειρων διαγωνισμών, που στην πράξη ισοδυναμούσαν με απευθείας αναθέσεις σε ένα κλειστό κύκλωμα έμπιστων και «ημέτερων» εργολάβων. Η συνήθης έκπτωση που εξασφάλιζε η νομαρχία στα «45άρια» ήταν της τάξης του 2% με 3%, όταν στα υπόλοιπα έργα, τα οποία γίνονταν μέσω κανονικών διαγωνισμών, οι εκπτώσεις κυμαίνονταν μεταξύ 25% και 45%. Εξαιτίας των μηδαμινών εκπτώσεων το δημόσιο υποχρεώθηκε να καταβάλει πολύ υψηλότερο τίμημα για την κατασκευή αυτών των έργων σε σχέση με αυτά που θα πλήρωνε, εάν ακολουθούταν η συνήθης διαδικασία. Η ζημία του δημοσίου ήταν στην πραγματικότητα μεγαλύτερη, καθώς, όπως αποκαλύφθηκε στη συνέχεια από άλλα δημοσιεύματα, πολλά από τα διαβόητα «45άρια» δεν είχαν καν εκτελεστεί, αλλά απλώς και μόνον είχαν πληρωθεί.
Στο στάδιο της προκαταρκτικής διερεύνησης ωστόσο διαπιστώθηκε ότι εκτός από «45άρια» στη νομαρχία Θεσσαλονίκης λειτουργούσε και μία δεύτερη γραμμή εκτέλεσης υποτιθέμενων έργων, τα οποία, παρότι είχαν προϋπολογισμό εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ, κατατεμαχίζονταν και εκτελούνταν υπό μορφή μίσθωσης έργου με απευθείας ανάθεση. Μάλιστα με νέο δημοσίευμά της η «Θεσσαλονίκη» είχε αποκαλύψει ότι τουλάχιστον δύο από αυτά τα υποτιθέμενα έργα, προϋπολογισμού 839.000 ευρώ, ήταν «μαϊμού», δηλαδή δεν είχαν εκτελεστεί ποτέ, ωστόσο είχαν πληρωθεί. Κατόπιν αυτών ο εισαγγελέας, αρμόδιος για το οικονομικό έγκλημα, διέταξε να γίνει ενδελεχής διερεύνηση και των δύο υποθέσεων, τις οποίες ανέθεσε σε οικονομικό επιθεωρητή. Ο τελευταίος έπειτα από επίπονη λεπτομερή έρευνα και αφού πήρε τις καταθέσεις από συνολικά έντεκα μάρτυρες, στους οποίους περιλαμβάνονται και στελέχη της πρώην νομαρχίας, συνέταξε ένα προσωρινό πόρισμα, στο οποίο περιλαμβάνονται τα ονόματα των 21 εμπλεκομένων στις δύο υποθέσεις.
Η υπόθεση των μισθώσεων έργου αξιολογείται ως η σοβαρότερη, καθώς πέραν του εάν τηρήθηκε ή όχι η νομιμότητα ως προς την ανάθεσή τους, αμφισβητείται η υλοποίησή τους, καθώς τα λεγόμενα παραδοτέα δεν υπάρχουν. Οι κυρίως εμπλεκόμενοι στην υπόθεση αυτή είναι οι αδελφοί Ψωμιάδη, οι οποίοι υπέγραψαν το σύνολο αυτών των συμβάσεων, καθώς και τις βεβαιώσεις ότι τα έργα υλοποιήθηκαν. Κλήση σε απολογία έλαβε επίσης η πρώην επίτροπος του ελεγκτικού συνεδρίου, η οποία, παρότι είχε στα χέρια της καταγγελίες ότι τα έργα δεν έγιναν, έπειτα από έρευνα που έκανε έθεσε την υπόθεση στο αρχείο. Εμπλεκόμενοι φέρονται και ο επικεφαλής της διεύθυνσης των Εντελλόμενων μαζί με άλλους έντεκα υπαλλήλους της ίδιας υπηρεσίας, επειδή ενταλματοποίησαν τα ανωτέρω έργα, χωρίς να ελέγξουν εάν τηρήθηκαν οι νόμιμες προϋποθέσεις.
Στο στόχαστρο της έρευνας βρέθηκαν αρχικά δύο έργα, συνολικού προϋπολογισμού 839.000 ευρώ. Στη συνέχεια όμως αποκαλύφθηκε και τρίτο ανύπαρκτο έργο, προϋπολογισμού 310.500 ευρώ, ενώ σύμφωνα με πληροφορίες κάποια πρώτα στοιχεία και για άλλα έργα-μαϊμού ανεβάζουν το συνολικό ποσό των ανεκτέλεστων, πλην πληρωθέντων έργων περίπου στα 2,5 εκατ. ευρώ.
Τα πρώτα δύο ανύπαρκτα έργα αφορούν:1. «Την ταξινόμηση, αρχειοθέτηση και καταγραφή σε ηλεκτρονική μορφή των αδειών κυκλοφορίας γεωργικών μηχανημάτων, αδειών εκτέλεσης έργων υδροληψίας και χρήσης υπογείου νερού για αγροτική, αγροτοβιομηχανική, αγροτουριστική χρήση, καθώς και των πτυχίων χειριστών γεωργικών μηχανημάτων που έχουν χορηγηθεί από την υπηρεσία». Αν και ο συνολικός προϋπολογισμός του έργου ανήλθε στα 675.000 ευρώ, ο νομάρχης το «έσπασε» σε 50(!) επιμέρους συμβάσεις, με αμοιβή 13.500 έκαστη, προκειμένου να το δώσει με απευθείας ανάθεση. Εξ αυτών οι 20 συμβάσεις εμφανίζονται να εκτελέστηκαν στη διεύθυνση Υδατικών Πόρων και Εγγείων Βελτιώσεων (ΔΥΠΕΒ) και οι 30 στη διεύθυνση Τοπογραφίας. Τις συμβάσεις με καθέναν από τους 50 υπέγραψε ο ίδιος ο κ. Ψωμιάδης, ορίζοντας μάλιστα επιβλέποντα του έργου τον εαυτό του. Οι εργασίες φαίνεται να άρχισαν στις 3 Σεπτεμβρίου 2007 και ολοκληρώθηκαν έναν χρόνο μετά, στις 2 Σεπτεμβρίου 2008.
2. «Τη διάνοιξη και διαμόρφωση οδών, καθαρισμό και κατασκευή ρείθρων, οδοστρωσία με αμμοχάλικο και άσφαλτο, καθαρισμό τεχνικών και σήμανση οδών». Ο προϋπολογισμός του έργου ήταν 164.000 ευρώ και ανατέθηκε σε συνολικά δώδεκα άτομα (οι οκτώ πήραν από 15.000 ευρώ και οι άλλοι τέσσερις από 11.000), τα οποία φαίνεται να το εκτέλεσαν στο διάστημα από 24 Ιανουαρίου 2008 έως 23 Ιανουαρίου 2009. Δηλαδή επί έναν χρόνο δώδεκα άτομα άνοιγαν, διαμόρφωναν και καθάριζαν οδούς, τις ασφαλτόστρωσαν, τοποθέτησαν σήμανση, κατασκεύασαν ρείθρα κ.ο.κ., εργασίες που υπό κανονικές συνθήκες εκτελούνται σε μόλις μία εβδομάδα. Και αυτές τις συμβάσεις τις υπέγραψε ο ίδιος ο κ. Ψωμιάδης, ορίζοντας και σε αυτό το έργο επιβλέποντα τον εαυτό του.
Η πληρωμή γινόταν σταδιακά, βάσει βεβαιώσεων που κατά κύριο λόγο υπέγραφε ο Παναγιώτης Ψωμιάδης και κατά δεύτερο ο αδελφός του Διονύσης, όταν τον αναπλήρωνε. Σε αυτές δηλωνόταν η πρόοδος του έργου (π.χ. εκτελέστηκε το 15%, αργότερα το 24% κ.ο.κ.) με την υπογράμμιση «όπως με διαβεβαίωσε η αρμόδια αρχή». Μόνον που πουθενά δεν προσδιορίζεται ποια είναι αυτή η περίφημη «αρμόδια αρχή» και επιπλέον στις ίδιες τις συμβάσεις ως μοναδικό επιβλέποντα του έργου ο νομάρχης είχε ορίσει τον εαυτό του.
3. Το τρίτο ανύπαρκτο έργο φαίνεται να εκτελέστηκε στη διεύθυνση Αγροτικής Ανάπτυξης. Υποτίθεται πως αφορούσε τη δημιουργία ηλεκτρονικής βάσης δεδομένων για τις βιολογικές εκμεταλλεύσεις στο νομό Θεσσαλονίκης. Ο προϋπολογισμός του ήταν 310.500 και «έσπασε» σε 23 άτομα (13.500 στον καθένα). Μόνον που και αυτό το ηλεκτρονικό αρχείο δεν βρέθηκε πουθενά, ενώ ο αρμόδιος προϊστάμενος κατέθεσε στον οικονομικό επιθεωρητή ότι «τέτοιο έργο στη διεύθυνσή μου δεν εκτελέστηκε ούτε προσήλθαν ποτέ για εργασία τα 23 άτομα».
Στην υπόθεση με τα «45άρια» ως εμπλεκόμενοι φέρονται δεκαοκτώ άτομα. Πρόκειται για τον επικεφαλής της διεύθυνσης Τεχνικών Υπηρεσιών της πρώην νομαρχίας Αλέξανδρο Κωνσταντινίδη, καθώς και πέντε στελέχη της ίδιας υπηρεσίας. Εμπλεκόμενοι και σε αυτήν την υπόθεση φέρονται οι δώδεκα της διεύθυνσης των Εντελλόμενων, επειδή ενταλματοποίησαν τα ανωτέρω έργα, χωρίς να ελέγξουν εάν τηρούνται οι νόμιμες προϋποθέσεις. Η διεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσιών εγκαλείται, καθώς μέσω αυτής δημοπρατήθηκαν, εκτελέστηκαν και παρελήφθησαν όλα τα «45άρια».
Η έρευνα δικαστικών αρχών και οικονομικού επιθεωρητή εντόπισε 456 «προβληματικά» έργα, συνολικού προϋπολογισμού περίπου 17 εκατ. ευρώ. Ορισμένα εξ αυτών μάλιστα δεν πρόλαβαν να τα ενταλματοποιήσουν, καθώς μετά το θόρυβο που ξέσπασε ανακόπηκαν οι σχετικές διαδικασίες.
Όπως παραδέχτηκε και δημοσίως ο κ. Ψωμιάδης, στη διάρκεια της θητείας του εκτέλεσε περί τα 1.000 «45άρια». Μάλιστα υπήρχαν χρονιές που το 100% των έργων της διεύθυνσης Τεχνικών Υπηρεσιών ήταν όλα «45άρια». Οι αδελφοί Ψωμιάδη ακολούθησαν αυτήν την τακτική, καθώς για έργα των οποίων το συνολικό κόστος δεν υπερβαίνει τα 45.000 ευρώ δεν ακολουθείται η κλασική διαδικασία της δημοπράτησης για την ανάδειξη του μειοδότη αλλά αυτή του πρόχειρου διαγωνισμού, η οποία -με τον τρόπο με τον οποίο γινόταν στη νομαρχία Θεσσαλονίκης- ισοδυναμούσε ουσιαστικά με απευθείας ανάθεση. Ελάχιστα από αυτά τα έργα ήταν πράγματι επείγουσας ανάγκης, γεγονός που θα δικαιολογούσε την κατασκευή τους με τη μέθοδο του πρόχειρου διαγωνισμού. Η αγαπημένη συνήθεια της διοίκησης ήταν η κατάτμηση μιας μεγάλης εργολαβίας σε πολλές μικρότερες, προϋπολογισμού έως 45.000 ευρώ, ώστε να υπάρχει η άνεση η όλη διαδικασία να γίνεται μεταξύ «ημετέρων».
Προνομιακό πεδίο κατάτμησης των έργων ήταν η κατασκευή αθλητικών υποδομών, χώρος με τον οποίο ο Διονύσης Ψωμιάδης διατηρεί άριστες σχέσεις. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι κατά την τετραετία 2006-2009 κατασκευάστηκαν συνολικά 97 «45άρια», συνολικού προϋπολογισμού 4,3 εκατομμυρίων ευρώ, τα οποία αφορούσαν κατασκευή αποδυτηρίων, κερκίδων, χλοοτάπητα, γηπέδων 5Χ5 κ.ά. Αρκετές φορές μάλιστα δύο και τρία «45άρια» αφορούσαν το ίδιο γήπεδο, αλλά εκτελούνταν με ξεχωριστές εργολαβίες.