Η Ακρόπολη ανήκει στον κόσμο και όχι σε εκβιαστές-εργαζόμενους.

 

Το ζήσαμε κι αυτό και μόνον ευτυχείς δεν είμαστε: Που είδαμε όμηρο τον Παρθενώνα και τυλιγμένη στο φως των …δακρυγόνων την Ακρόπολη. Να απαθανατίζεται βιασμένη από χαρωπούς ιάπωνες τουρίστες σε ζωντανή σύνδεση με τα τηλεοπτικά κανάλια.

Η ψυχραιμία δεν έβλαψε ποτέ κανέναν,αντιθέτως σε τέτοιες καταστάσεις βοηθάει πάρα πολύ.Διότι πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ότι η Ακρόπολη δεν είναι ούτε υπουργείο Εργασίας να το χτίζεις με τούβλα, ούτε – δημόσιο ή μη – ξέφραγο αμπέλι να μπουκάρεις και να υψώνεις τα λάβαρα της κατάληψης υπέρ, δικαίων ή αδίκων, αιτημάτων.
Να θυμόμαστε, δηλαδή, ότι γενικώς και διαχρονικώς …χρησικτησία στην Ακρόπολη δεν προβλέπεται. Διότι η Ακρόπολη δεν ανήκει σε κανέναν μας, ούτε σ’ εμάς, ούτε σε κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες – ανήκει μόνον στα απανταχού ανοιχτά και διψασμένα μυαλά αυτού του πλανήτη.


Πέρα απο αυτό όμως πρέπει κάποια πράγματα να μπούνε στην θέση τους για να μπορέσουμε να βγάλουμε και κάποια συμπεράσματα.

Η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού ανέλαβε την νομοθετική πρωτοβουλία με διάταξη που ψηφίστηκε πρόσφατα στη Βουλή (άρθρο 14, Ν.3878/2010) όπου προβλέπεται η καταβολή όλων των δεδουλευμένων αποδοχών που οφείλονταν στους εργαζόμενους από 1/1/2008 και μετά.

 

 

Χρήματα τα οποία δεν έχουν καταβληθεί ούτε απο την προηγούμενη κυβερνήση Καραμανλή.Αυτό δεν σημαίνει φυσικά οτι δικαιολογεί τον νυν Υπουργό Πολιτισμού για την δικιά του περίοδο αλλά τουλάχιστον τώρα το θέμα με την ψήφιση του Νόμου βρήκε μια λύση.

Οπότε σαν άστοχες θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν οι σημερινές δηλώσεις του κ.Παναγιωτόπουλου όπου είπε τα εξής:"

1. Είμαστε απολύτως αντίθετοι, ως Νέα Δημοκρατία, με τέτοιες πράξεις, όπως η κατάληψη της Ακρόπολης από τους συμβασιούχους.
2. Από την άλλη πλευρά, όμως, πρέπει να καταλάβει και η κυβέρνηση ότι με τα ΜΑΤ δεν λύνονται τα προβλήματα των διαφόρων κοινωνικών ομάδων.
3.  Γιατί είναι η στάση της κυβέρνησης, που σπρώχνει τους συμβασιούχους σε απεγνωσμένες κινήσεις.
4.  Που είναι, επιτέλους, οι αρμόδιοι υπουργοί, για να κάνουν διάλογο, για να βρεθεί λύση στο πρόβλημα;                     "

Σε αυτό που δεν αναφέρεται σκοπίμως ο κ.Παναγιωτόπουλος είναι οτι αυτοί οι συμαβασιούχοι προσλήφθηκαν επί Ν.Δ. με πλήρως αδιαφανή κριτήρια.Πως να το πείς διαφορετικά όταν έχουν προσληφθεί πολλές φορές εργαζόμενοι χωρίς να πληρούν ούτε καν τα τυπικά προσόντα που ορίζει ο νόμος (πχ. προσλαμβάνονταν ημερήσιοι φύλακες χωρίς γνώση γλώσσας όπως προβλέπει το νομοθετικό διάταγμα 50/2001). 



Πέρα απο αυτό πρέπει να γίνει επιτέλους κατανοητό οτι συμβασιούχος σημαίνει οτι η δουλειά σου έχει ένα χρονικό όριο π.χ. δύο ετών.Απο έκει και  πέρα δεν μπορείς να απαιτείς να γίνεις μόνιμος στο Δημόσιο όταν η συμβασή σου έχει τελειώσει.Όταν όμως επιμένεις με ενέργειες σαν και αυτή σήμερα με κατάληψη της Ακρόπολης σημαίνει οτι απο εργαζόμενος γίνεσαι εκβιαστής και μάλιστα εκβιάζοντας χιλιάδες ανέργους που δεν είχαν τα κονέ για να μπούν ούτε σαν συμβασιούχοι.